Lakin ne mümkün. Mümkün olacağını ümit ediyordum. İki sınavı da teslim edecektim aslanlar gibi, sonra eve gelip şöyle deriiin bir nefes alacaktım. Bitti sınavlar, eve geldim, deriiiin bir nefes aldım… ...

Servisi kaçıracağım geç yatmamdan belliydi de fırını açık unutmasam “tam süper olacaktı”…

Şimdi Eryaman’dan Ulus’a, Ulus’tan Bentderesi’ne, oradan da Akyurt’a tuhaf ötesi bir yolculuk bekliyor beni. Kendim ettim, kendim buldum da bulmasam daha iyi değil miydi be gömlük ...

Sevgili Gömlük, kahretsin ama çok yetenekliyim. Az önce, az önce dediğim iki saat kadar önce çay içiyordum yemek sonrasında. “Ah” dedim, “çay da ıslak ıslak gitmiyor böyle tek başına, yanında bir şeyler olsaydı keşke”. Fi tarihinden kalma kurabiyeler vardi dolapta, baktım onlar yenmeyecek gibi, oturdum, kendi kurabiyemi kendim yaptım. Evet, biliyorum, süper bir insanım ...

Telefonu evde unutmuştum bugün. Tedirgindim akşama kadar, bir arayan oldu mu, bir mesaj atan, ya biri önemli bir şey dediyse de kaçırdıysam falan diye. Akşam geldim eve, baktım hemen telefona; bir mesaj var, o da bir bankanın reklam mesajı. ...

Normalde evden çıkarken 3 şeyi özellikle kontrol ederim; cep telefonu, cüzdan ve tesbih. Ehue, tesbih değil tabi, onu da alırım genelde de özellikle kontrol etmem. Kontrol ettiğim son şey anahtardır da yine de dün sabah evden çıkarken unuttum anahtarı ve olaylar gelişti… ...

… yeniden yakmaya geldim efen’m. Mâlumdur, ki değilse de mâlum olsun, tevhid-i tedrisat kanununun kabûlünden bu yana “sitemi açacağım, yakında açacağım, çok yakında, az kaldı, bekleyin” diyerek avutmaktaydım cemâat-i müslimini. Lâkin “Yeter” dedim artık, ve dedim ki: “Ahanda site”… ...