Hafiften yağmur çiselemeye başlamıştı. Baktım, gölet üzerinde damlalar hoş bir görüntü oluşturuyor gibi, inip fotoğraf çekeyim dedim.
İnerken, çeşmeden su taşımakta bir kaç kız seslenmeye başladı, “Amcaaa, bizim fotoğrafımızı çekebilirsin amcaaa” diye. “Ne amcası lan” deyip ağızlarını burunlarını kırdım, bakın, nasıl da kaçışıyorlar:
Hakan sapan getirmiş, onu çıkardı yağmur dinince. Sapanı gören Mehmet Abi coştu, kaptı sapanı, kuş kovalamaya başladı.
Hani aç olsak, yemeğimiz olmasa, yemesi güzel kuşlar olsa tamam da serçelere nişan alıyor olunca Hakan, sapanı almak için davranmak durumunda kaldı
Bu kamp da geç kalmamla başlayacaktı neredeyse, gerçi yine geç kaldım ama buluşma saatine göre 6 dakika falan, gelişme var yani 🙂
Yine börek uğraştırdı, değilse erkenden kalkmıştım aslında. Böreğin de sadece pişirmesi kalmıştı, gece 3 gibi hazırlayıp buzdolabına koymuştum, sabah pişirip çıkacaktım. Sabah, koydum fırına böreği, hazırlanıyorum bu esnada, az sonra kontrole gittim, lan, neredeyse aynı duruyor. Meğer fırının kapağı tam kapanmıyormuş, itekleye itekleye kapattım da öyle hızlandı.
Piknik için seçtiğimiz alan baya iyiydi, düzlüktü, etrafı ağaçlıktı, dibinde su vardı, arayıp da bulamadığımız tarzda bir kamp alanıydı yani.
Millet motorları yol kenarında bırakıyordu, niye aşağıya indirmediğimizi sordum, gözüm kesiyorsa indirebileceğimi söyledi Süleyman Abi. Kesiyordu aslında da kimse indirmiyor olunca çıkıntılık yapmayayım dedim. Zaten adım çıkmış endurocuya, bu motorda bari yolda kalayım derken baktım Süleyman Abi indiriyor motorunu, ben de gittim peşinden.
Ulan, ne gündü be 🙂
Aslında, geziye katılıp katılmayacağım belli değildi. Bizim Nurcan’ın kuzeninin düğünü vardı İstanbul’da, ben de motor alalı kamber gibi düğünden düğüne gezdiğim için ona da katılsam mı diyordum. Hem motorla İstanbul’a gitmemiştim hiç, değişiklik de olurdu. Gel gör ki haftasonu yağmur bekleniyor olunca cesaret edemedim. Eski motor olsa çıkardım aslında ama bu gv650 denen alet bana göre haddinden fazla güçlü. Kuru yolda bile virajlarda gaz vermeye gelmiyor, yollar ıslakken dengesiz bir hareket yaparım da kayar giderim diye korktum. Neyse, o öyle yalan oldu, o yalan olunca da geziye katılayım madem dedim.
Geri dönüş planlarını da konuştuk bir yandan. Gelirken fotoğraf çekilebilecek güzel yerler vardı ama motorun üstünde kaçırmıştım.
Hatta birinde fotoğraf makinesini ayarlamaya çalışırken ateşlemeyi kesen düğmeye basmışım, durdu motor. Gaz kesti diye boğuldu sandım, biraz zorladım falan, olmadı, sonradan farkettim derdinin ateşleme olduğunu da geç kalmıştık artık. Hem kalabalık olduğumuzdan hem de zaten çok vakit kaybettiğimizden sırf fotoğraf çekmek için durmamıştım yollarda, Hakan’la konuştuk, dönüşte ayrı gidelim, istediğimiz gibi fotoğraf çekelim dedik. Öyle de yaptık, ilk ayrılanlardan olduk herhalde, grupla vedalaşıp yola koyulduk.
Bu kadar değil tabi. Şimdi, fotoğraf yok ama bir miktar video var, onlar yeni geldi aklıma. Şimdi hazırlayıp yükleyeceğim, yazıya da ondan sonra devam edeyim gaari.
Hop, videolar da tamam. Bir kısmını ekleyeceğim, kalanları da http://www.youtube.com/user/geomyr adresinden görebilirsiniz.
Baya kalabalıktı kamp yeri, biz vardığımızda çoktan yerleşmişti insanlar. Motorları park ettik, eşyaları indirdik.
Murat Abi’lerin ayarladığı yer kalabalık gibi olunca Levent Abi, Cumbaba ve ben yukarıya kurduk çadırları. Tam 3 çadırlık güzel bir yer vardı, orayı kapattık. Bana hafif meyilli bir yer düştü, hissedilecek bir eğim değil gibi görünüyordu öyle değilmiş meğer. Onun detayları da sonra.
Aradan zaman geçince kamp hazırlığı falan yapmayı unutmuşum. Bir de hazırlıklar gece 11’de falan başlayınca muhtelif eksik ve gediklerle gitmiş bulundum bu kampa.
Tek yenilik küçük fotoğraf makinesi oldu. Motorla gezilere çıkmaya başlamadan önce de vardı küçük bir makinem ama daha ilk çıktığım gezide (geçen sene, seçim sonrası gezi miydi neydi, bir şeydi), buluşma yerine varmadan bozulmuştu bir şekilde. Yeni aldığım makineyi boynuma astım, bu sayede yolda giderken de fotoğraf çekebilmeyi ümit ediyordum, nitekim oldu, güzel de oldu. Neyse efen’m, geziye döneyim…
Sabah 7 falandı uyandığımda, üşüyordum, sıkışmıştım fakat tulumdan çıkasım yoktu. Soğukla başa çıkabilirdim de mesanemdeki baskı dayanılmaz seviyedeydi. Çadırın içinde uygun şişe aradım biraz, bulamadım.