Ah be abi, akılsız başın ayaklarını, hmmm, yanlış oldu. Dur, baştan alıyorum; akılsız başın cezasını ayaklar çekermiş de oruçlu oruçlu çekilir şey midir?

Bugün sabah 11’de ders vardı, yani sabah 10 gibi çıkmam lazım evden. 10 gibi çıkmam için de en geç 9:30 gibi kalkmam lazım, yavaş hazırlanırım çünki. Ayrıca, 9:30 gibi kalkmam için de 9 gibi uyanmam lazım, yatak keyfi şart çünki. Gel gör ki gece 2 sularında uyanıktım zaten. 2:30 gibi dedim ki, bir şeyler yiyeyim, hani sahur tadında, sonra da yatayım. Şöyle bir kalktım, baktım yorgunum, dur dedim, biraz uzanayım sonra kalkar hem bir şeyler yer hem de alarmları falan kurar yatarım. Tabi, bir uyandım saat 9:30… ...

Açlıktan mıdır, açıklıktan mı bilemiyorum. Bakıyorum, ikisinin de boğucu bir etkisi olmaması lazım ama boğuyor işte bir şeyler…

Maymun geldi,kucağıma yatmaya çalışıyor yine fakat pek beceriksiz bu konuda. Genelde ilk bir kaç denemesinde kafası aşağıda, götü havada kalıyor. Kalkıyor sonra, dönüyor biraz, bir daha deniyor, tutturursa artık. Gölge öyle değil, şöyle bir bakıyor kucağıma, LAP diye yerleşiyor sonra da. Hmm, kucak-lap, hmm… ...

Yine kötü bir rüya gördüm; rüyamda eski bir rüyamı gördüm. Bilinçaltım, bilincimin altını üstüne getirmeye çalışıyor gibi. Sırf kelime oyunu amaçlı bir cümle gibi olduysa da güzel oldu aslında, mantıklı oldu, özetleyici oldu… ...

Abi, tamam, bir insan mal olabilir, şanssız olabilir, beceriksiz olabilir de neden hepsi birden olur bazen…

Bugün öğleden sonra dişçi randevum vardı, saat 4’te. Planım şuydu: sabah normal işe gidecektim, öğleden sonra da saat 3’teki Kızılay servisi ile Kızılay’a inip oradan Balgat’a seyirtecektim. Bu arada, hazır Kızılay’dayken de doğalgaz yükletecektim biraz. Ne kadar basit, ne kadar sade, değil mi? ...

Şimdiye kadarki en tuhaf kâbusumu gördüm Gömlük dün gece. Her şey kurabiye yapmaya niyetlenmemle başlıyordu…

Kurabiyelerin malzemesi tuhaftı bir kere. Hanımeller falan gibi, bisküviye benzer bir tür kurabiye yapmaya çalışıyordum ki daha önce öyle bir şey denemişliğim yok gerçek hayatta. Nitekim rüyamda da denememişim herhalde ki beceremiyordum bir türlü. ...

N’aber?

robureyy….

Sanki her şey bu gece uyumamama bağlı. Sanki uyumazsam o süslü arabanın balkabağına dönüşmesine engel olabileceğim fakat gel gör ki süslü bir araba yok ortalıkta…

Demem o ki Gömlük, unutmadım, aklımdasın. Şu an sadece vakit geçirmek için yazıyorum gerçi ama olsun. Hayır, deli gibi de uykum var, dün de iki de mi ne yattım zaten, yine de inadına uyumuyorum. Yatağa gitmeye üşeniyorum aslında biraz. Şu oturduğum sandalye yatağa dönüşebiliyor olsaydı ne güzel olurdu aslında. Şu keyif koltuklarından almalı bir ara, evet… ...

Bu böyle yarım kalmayacak Gömlük, sözüm söz

Ne zamandır iki satır bir şey karalayamamış olmak dert oldu içime, ondan dedim, gireyim, iki satır bir şey karalayayım. Zannedersem iki satır olmuştur çoktan, çıkayım o halde ...

Akşamları ağrıyor bazen. Anneme desem başlayacak hemen; “Sabahları saçını yıkayıp çıkıyorsun evden, adam gibi kurutmadan, ondan ağrıyor” diye. Ah be Gömlük, şu laflar daha çok ağrıtmıyor mu insanın başını? ...