Evvelsi gün görüben amcazâdelerim bile müteşâir şahsiyâtımdan bîhaberdir, hem-an bu niteliğimi işbu mevkîde dillendireyim dedim. Evet, Recâi Güllapdan’a özendim biraz…
Efen’m, sene 2006, şirketin bir eğitimindeyiz. Amerika’dan gelmiş birisi veriyor eğitimi ki eğitimi alanların yaşlarını toplasak, anca adamın torunun yaşı falan eder herhalde. Ben adamı ölü sandım zaten ilk gördüğümde, sonra dikkat ettim ki hayat emâreleri mevcud halen, hareket ediyordu yani en azından. Neyse işte, bir sıkkınlık aldı beni ki sormayın, resimler çiziyorum, aklıma gelen beyitleri falan karalıyorum sağa sola. En son şey geldi aklıma, Yavuz Sultan Selim’in bir şiiri var, meşhur: